Rok 1999 przyniósł zasadniczą zmianę w zarządzaniu oświatą w Polsce. Powołanie do życia samorządu powiatowego spowodowało przypisanie powiatom zadań z zakresu prowadzenia szkół ponadgimnazjalnych. Dla Zespołu Szkół w Karolewie oznaczało to swoistą rewolucję związaną z restrukturyzacją bazy materialnej szkoły.
Rozpoczął się czas cięć w wydatkach inwestycyjnych, remontowych i gwałtownych zmian organizacyjnych. Tak zwany „bon oświatowy” nie przewidywał tego rodzaju przypadków, w których szkoła obejmowała swoim działaniem, poza sferą ściśle edukacyjną, zadania z zakresu produkcji rolnej, administrowania kilkudziesięcioma budynkami mieszkalnymi, infrastrukturą socjalną i techniczno-budowlaną. Pomimo wysiłku wielu osób nie wystarczało środków na prawidłowe funkcjonowanie bazy technicznej i dydaktycznej Zespołu. Niedoinwestowany stan majątku stworzył określone trudności funkcjonalne i użytkowe. Tę sytuację pogłębiło jeszcze włączenie do Zespołu w Karolewie szkół ze zlikwidowanego Zespołu Szkół Ekonomiczno-Spożywczych w Kętrzynie, gdyż dla kształcenia w zawodach gastronomiczno-usługowych nie było bazy kształceniowej.
W roku 2006 w Ministerstwie Rolnictwa powstała nowa inicjatywa przejęcia kilkudziesięciu szkól rolniczych pod skrzydła ministerstwa. Pierwszych dziesięć szkół przejęto w następnym roku. W roku 2007 powiat kętrzyński przeprowadził konieczne zmiany organizacyjne w obrębie Zespołu Szkół Licealnych i Zawodowych oraz Centrum Kształcenia Praktycznego w Karolewie, by aktem notarialnym przekazać pozostały w wyniku reorganizacji majątek Ministerstwu Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Nowy początek
1 stycznia 2008 roku po ośmiu latach przerwy organem prowadzącym szkołę stał się Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Stare i wyeksploatowane wyposażenie techniczno-technologiczne nie odpowiadało współczesnym normom i standardom w realizacji programów teoretycznej i praktycznej nauki zawodów nauczanych w Zespole Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego. Ponieważ nakłady inwestycyjne ministerstwa skierowane były głównie na obniżenie kosztów i poprawę stanu bazy lokalowej zarządzanego mienia, należało szukać środków na poprawę kształcenia poza sferą wydatków budżetowych szkoły.
Stosowną pomoc, tak potrzebną szkole, przyniósł ogłoszony pod koniec 2008 roku przez Departament Zarządzania Programami Rozwoju Regionalnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie konkurs w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury 2007-2013.
Po rozstrzygnięciu konkursu okazało się, że złożony przez szkołę projekt w ramach osi priorytetowej: „Infrastruktura społeczna w działaniu: Inwestycje w infrastrukturę edukacyjną” został pozytywnie oceniony i przedmiotem projektu będzie remont warsztatu wielofunkcyjnego (d. „Kina”) na potrzeby kształcenia.
Zasadniczym celem projektu stało się podniesienie jakości kształcenia teoretycznego i praktycznego oraz komfortu nauki i efektów nauczania.
Pierwsze działania dotyczyły remontu budynku dawnego warsztatu, który ze względu na swoją funkcję, prawie do końca lat siedemdziesiątych, nosił nazwę „Kina”. Efektem prac remontowych jest 9 pracowni przedmiotowych oraz zaplecze administracyjno-socjalne dla nauczycieli i uczniów o łącznej powierzchni 660 m2.
Dzięki dużej przestrzeni udało się stworzyć tzw. „symulator restauracji”. Składa się on z sali jadalnej, baru i zaplecza kuchennego. Budowa symulatora ma na celu przygotowanie uczniów do pracy na każdym stanowisku w dowolnych warunkach produkcyjnych od kucharza przez barmana do kelnera. Wyposażenie symulatora może przyprawić o zawrót głowy. Znajduje się w nim prawie 4000 różnych elementów: od stołów ze skirtingam, poprzez bogate wyposażenie baru, do szczypiec do jedzenia ślimaków. Uzupełnieniem symulatora są kuchnie dydaktyczne, które za sumę prawie 300 tysięcy złotych wyposażone zostały w kuchenki indukcyjne, lodówki, zamrażarki, stoły technologiczne, piece do pizzy, zestawy garnków, patelni i mnóstwo innego sprzętu, używanego w profesjonalnych zakładach gastronomicznych.
W wyremontowanym budynku znalazły również miejsce dwie pracownie dla uczących się w zawodzie technik architektury krajobrazu. Pracownia projektowania została wyposażona w stoły kreślarskie, krzesła obrotowe oraz zestawy komputerowe z programami. W całym budynku dostępny jest Internet w sieci wi-fi. Młodzież w ogólnoszkolnym konkursie wybrała nową nazwę dla tego budynku – „Kredens”.
Szansa na dobry zawód
Zupełnie oddzielną dziedziną, do której skierowane są efekty naszego projektu, jest rolnictwo i mechanizacja rolnictwa. Ponieważ w roku 2008 nie przekazano szkole tzw. nowych warsztatów ze spawalnią, konieczne stało się wyposażenie starej spawalni w nowy sprzęt i instalację do filtracji spalin. Spawalnia wyposażona jest w cztery stanowiska do spawania metodą MMA, MIG, MAG i TIG oraz urządzenia do spawania acetylenowo-tlenowego. Całe pomieszczenie spawalni przeszło kapitalny remont ze środków budżetu szkoły. Aktualnie w tej pracowni odbywa się kurs spawalniczy w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki, którego szkoła jest beneficjentem. Wszyscy uczestnicy kursu po zdaniu egzaminu otrzymają certyfikowane przez Unię Europejską świadectwa uprawniające do pracy w charakterze spawacza.
Prawie połowa środków przewidzianych w projekcie przeznaczona została na zakup maszyn rolniczych i pojazdów dydaktycznych służących nauce w zawodach: technik mechanizacji rolnictwa, technik rolnik oraz mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych. Ponieważ pracownie praktycznej nauki zawodu zorientowane są na hodowlę bydła mlecznego, zakup nowych maszyn skierowany jest na taką produkcję. W ramach projektu zakupiono dwa ciągniki. Ponieważ w strukturze użytków rolnych połowę stanowią łąki i pastwiska, z których pozyskuje się głównie sianokiszonkę, zakupiono prasę z owijarką oraz przyczepę samozaładowczą do bel, a także ładowacz czołowy.
Na gruntach ornych szkoła uprawia kukurydzę na kiszonkę, rzepak oraz pszenicę. Aby zapewnić właściwą technologię produkcji połączoną z praktyczną nauką zawodu zakupiono siewnik punktowy pneumatyczny oraz siewnik uniwersalny firmy Gaspardo, jak również sześcioskibowy pług odwracalny z firmy Gregoire Besson. Prawdziwym hitem jest jednak kombajn zbożowy New Holland o szerokości roboczej 6 m w pełni zautomatyzowany, z komputerem pokładowym, klimatyzowaną kabiną dla kombajnisty i nauczyciela. Zakupiony park maszynowy uzupełnia opryskiwacz przyczepiany 18 metrowy, dwa rozrzutniki obornika oraz wóz asenizacyjny o pojemności 13 m3 z urządzeniem rozlewającym.
Do nauki jazdy samochodem zakupiono Fiata Punto, a 18-nasto osobowy autobus ma służyć wyjazdom dydaktycznym do instytutów naukowych, uczelni i firm współpracujących z naszą szkołą.
Warunki konkursu zakładały możliwość przeznaczenia 10% wartości całego projektu na zagospodarowanie terenu szkoły. W ramach tego projektu wykonano remont i modernizację nawierzchni drogowej, remont schodów zewnętrznych i wejść do budynku, nawierzchni chodników, dojść pieszych oraz 1500 m2 placu rekreacyjnego wraz z elementami małej architektury i ogrodzeniem. Wykonanie tego zadania w zasadniczy sposób zmieniło otoczenie budynku głównego szkoły, stwarzając uczącej się młodzieży niepowtarzalną szansę odpoczynku międzylekcyjnego oraz ułatwiła komunikację pomiędzy budynkami.
Realizacja projektu dobiega końca. Całość tego przedsięwzięcia powinna zostać sfinalizowana w ostatnich dniach września br. Jesteśmy przekonani, obserwując korzyści z już wykonanych zadań, że pełna realizacja wzbogaci i uatrakcyjni ofertę edukacyjną szkoły, a przez to pozwoli efektywniej wypełniać zadania statutowe.