Ta roślina, o pysznych i aromatycznych owocach, występowała podobno na ziemi jeszcze przed pojawieniem się na niej człowieka. Wierzono powszechnie, że ma ona właściwości przeciwjadowe. W dawnej Polsce poziomka była obecna w wielu legendach i przesądach ludowych.
Dziko rosnącą poziomkę można spotkać na terenie całego naszego kraju. Największe skupiska tej rośliny występują w lasach w części północno-wschodniej i południowej Polski. Szczególnie znajdziemy ją na leśnych polanach i miejscach wysoko nasłonecznionych. W ziołolecznictwie stosuje się liście i owoce. Liście pozyskuje się przez cały okres wegetacji. Po zbiorze najlepiej suszyć je w warunkach naturalnych, w zacienionych i przewiewnych miejscach w temp. do 35°C. Natomiast całą roślinę (ziele) zbiera się w okresie przed kwitnieniem. Owoce najlepiej zbierać w pogodny dzień, po obeschnięciu rosy. Suszyć na początku w temp. 30°C, a następnie ok. 50°C. Przechowywać w słojach. Przed zażyciem preparatów otrzymanych z poziomki, trzeba przeprowadzić próbę czy nie jest się na nią uczulonym.
Liście poziomki są bogatym źródłem garbników o działaniu ściągającym oraz flawonoidów, kwasów organicznych i soli mineralnych. Dzięki właściwościom moczopędnym wspomagają usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii, rozpuszczalnych w wodzie oraz neutralizują toksyny wydzielane przez chorobotwórcze bakterie. Posiadają również właściwości dezynfekujące, dlatego polecane są przy przewlekłych zakażeniach układu moczowego. Liście poziomki polecane są również przy schorzeniach miażdżycowych i nadciśnieniu tętniczym. Można stosować je w problemach układu pokarmowego – biegunkach, a także do płukania gardła oraz przemywania i okładów przy stanach zapalnych skóry i błony śluzowe.
Odwar z liści sporządza się w proporcjach 1 łyżka ziół na 1 szklankę wody. Odwar gotujemy przez 5 min. na małym ogniu pod przykryciem. Następnie należy go odstawić na 10-15 min, przecedzić i stosować 2-3 dziennie po pół szklanki. W przypadku biegunki należy sporządzić odwar z 2 łyżek na szklankę wody. Napar z liści uzyskujemy z łyżki ziół zalanych wrzątkiem i odstawionych pod przykryciem na 10-15 min. Po przecedzeniu należy stosować 2-3 razy dziennie. Napar z liści poziomki idealnie nadaje się także do przemywania twarzy, ma bowiem właściwości ściągające pory i oczyszczające skórę.
Owoce poziomki są bardzo smaczne i aromatyczne, a jednocześnie są bogatym źródłem: łatwo przyswajalnych cukrów prostych, soli mineralnych (żelaza, fosforu, potasu, wapnia i siarki), drogocennych antocyjanów (są bardzo silnym przeciwutleniaczem), kwasów organicznych oraz witamin C, B, PP i K. Owoce posiadają właściwości odtruwające organizm z toksyn i regulujące przemianę materii. Zmniejszają proces starzenia się komórek i zwiększają odporność. Wpływają korzystnie na prawidłowe utrzymanie struktury kości i zębów oraz wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Owoce poziomki nie nadają się do długiego przechowywania. Należy szybko poddać jej obróbce, gdyż stają się gorzkie. Najlepszą metodą ich przechowywania jest zamrażanie lub suszenie. Owoce poziomki znalazły szerokie zastosowanie w kosmetyce do wyrobu maseczek czy wód zapachowych. Są idealnym kosmetykiem dla cery trądzikowej, tłustej i naczyniowej.
Maseczka ze świeżych owoców poziomki polecana przy zmianach trądzikowych, oparzeniach oraz wybielająca piegi. Zgniecione na miazgę owoce nałożyć na twarz i szyję omijając okolice oczu, zmyć po 20-30 min.
Aromatyczny likier poziomkowy, należy przygotować z 1 kg świeżych owoców poziomki. Owoce rozgnieść i przecisnąć przez gazę w celu uzyskania samego soku. Do soku należy dosypać cukier, w proporcjach 1:1. Otrzymany roztwór należy zagotować, odszumować, ostudzić, a następnie dodać wódki, tyle ile było soku. Pozostawić na tydzień. Następnie rozlać do butelek, zakorkować i odstawić na trzy tygodnie.